Individuele plaatsing en steun (IPS) is een re-integratiemethode die is ontwikkeld voor mensen met een ernstige psychische aandoening (EPA). Als onderdeel van een samenwerkingsverband met het toenmalige GGZ Nederland heeft UWV in 2017 onderzoekssubsidie beschikbaar gesteld om te bepalen wat de toegevoegde waarde is van IPS voor mensen met een EPA die een arbeidsongeschiktheidsuitkering van UWV ontvangen. Voor dit onderzoek kreeg een groep cliënten IPS en een andere groep reguliere re-integratiedienstverlening. In het onderzoek keken we naar verschillen in de mate waarin mensen aan het werk zijn, in uitkeringslasten en in uitgaven voor gezondheidszorg. Dit artikel heeft alleen betrekking op mensen met een WIA/WGA-uitkering en Wajongers met benutbare mogelijkheden.

Dit zijn de belangrijkste resultaten uit dit onderzoek: 

• Mensen die deelnemen aan een IPS-traject zijn 5 tot 9 procentpunt vaker aan het werk dan een vergelijkbare groep die reguliere re-integratiedienstverlening heeft gekregen. 
• De kostprijs van IPS was gedurende de looptijd van de onderzoeksubsidie bijna € 340 hoger dan de kosten voor reguliere dienstverlening. 
• Er is geen significant verschil in uitkeringslasten tussen de groep met IPS en de groep met reguliere dienstverlening. Vergeleken met reguliere dienstverlening leidt IPS niet tot significant lagere of hogere uitgaven voor medische zorg.