Professionals van UWV, gemeenten, re-integratiebedrijven en jobcoachorganisaties, zoals adviseurs intensieve dienstverlening, arbeidsdeskundigen, re‑integratiebegeleiders, jobcoaches, re-integratiecoaches en klantmanagers, maken voortdurend afwegingen over de re-integratiedienstverlening en jobcoaching die ze inzetten voor de mensen die zij begeleiden. Uit eerder onderzoek is bekend dat deze afwegingen moeilijk zijn af te leiden uit de rapportages die deze professionals maken. Daarin staat vaak wel welke beslissing ze nemen, maar niet alle afwegingen die daarachter liggen.

Omdat onvoldoende bekend is welke afwegingen professionals maken, wilden beroeps- en brancheorganisaties in deze keten (NVvA, OVAL, Noloc, SAM), Divosa en UWV hier graag meer over weten. Omdat de verschillende beroepsgroepen die betrokken zijn bij re-integratie en jobcoaching bovendien sterk verschillen qua achtergrond, opleiding, mensbeeld en visie op het vakgebied, was een belangrijke vraag of er grote verschillen zijn in de wijze waarop deze professionals hun afwegingen maken. Panteia, ZINZIZ en Muzus hebben daarom met SUWI-subsidie onderzoek gedaan naar de afwegingen die professionals maken over de re‑integratie en jobcoaching van mensen met een arbeidsbeperking. Dit leidde tot het rapport Afwegingen bij re-integratie & jobcoaching. In dit UKV-artikel gaan we in op de bevindingen uit dat onderzoek.

Dit zijn de belangrijkste bevindingen:

• In de afwegingen die professionals maken en de wijze waarop ze dat doen, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen tussen de beroepsgroepen. Het afwegingsproces en de factoren die daarin worden meegewogen zijn bij jobcoaches, arbeidsdeskundigen, klantmanagers en re-integratie-experts grotendeels vergelijkbaar.
• Professionals maken hun afwegingen vaak onbewust en in een split second. Ze vinden het lastig om op hun afwegingen te reflecteren.
• Aan het snel en onbewust afwegingen maken zijn nadelen verbonden. In de beleving van de cliënt worden zijn/haar wensen, behoeften en belangen onvoldoende meegenomen in het afwegingsproces van professionals. Ook hebben cliënten vaak weinig zicht op het afwegingsproces: zij horen de beslissing, maar niet hoe de professional tot deze beslissing is gekomen.
• Het expliciet maken van de afwegingen kan zowel de cliënt als de professional helpen. Het op schrift stellen van die afwegingen kan bijvoorbeeld helpen bij het overdraagbaar maken van de afwegingen en zo voorkomen dat professionals in de keten elkaars werk opnieuw gaan doen. Bovendien kan ‘vertragen’ van het afwegingsproces en het reflecteren daarop ervoor zorgen dat professionals bewuster bekwame afwegingen maken en van elkaar kunnen leren.
• Managers hebben meer invloed op de afwegingen van professionals dan ze zelf denken. Die invloed vindt vooral achter de schermen plaats. Voor het stimuleren van bewustere afwegingen en daarbij langer stilstaan, spelen managers dan ook een belangrijke rol.