In hoofdstuk 5 is geanalyseerd wat het mogelijke effect is van een van de nieuwe kabinetsmaatregelen, de aanpassing van de richtlijn voor passende arbeid voor werklozen. In hoofdstuk 6 is onderzocht wat de invloed is van de conjunctuur op de inzet van re-integratiemiddelen bij werklozen. In hoofdstuk 7 wordt ingegaan op de mogelijkheden om de participatie van uitkeringsgerechtigden te bevorderen door bestedingen te plaatsen bij bedrijven met specifieke vormen van maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Een van de beoogde doelgroepen is de populatie Wajongers die, zo blijkt uit een analyse in hoofdstuk 4, steeds vaker blijkt te werken. Er is ook een overzicht opgenomen van wat er bekend is over de populaties met een WIA/WAO- of Ziektewet-uitkering en van de belangrijkste knelpunten die zich voordoen bij hun re-integratie en begeleiding. In dit hoofdstuk ligt het accent (meer dan in andere kwartaalverkenningen) op nog openstaande kennisvragen en aanwezige kennislacunes. Aangegeven wordt op welke onderdelen aanvullende kennis nodig is om de re-integratieactiviteiten te optimaliseren.

Daarnaast proberen we in hoofdstuk 3 met een conceptmodel de klantgerichtheid in operationele items te beschrijven. De problematiek van het meten van percepties wordt geïllustreerd rond het begrip maatwerk. Hoofdstuk 2 gaat, zoals gebruikelijk, in op de volumeontwikkelingen in de sociale zekerheid.